Maxim Februari: Verzet wordt onmogelijk

Met Maxim hadden we over vrijheid en zekerheid, over het vastbetonneren van de wereld in data, over kunst in botsing met de wereld, over een brandblusapparaat en de maatschappelijke rol van de ambtenaar.

Lees hier meer over het gesprek: https://zwijgenisgeenoptie.be/maxim-februari

Hoofdstukken

(01:54) Hoofdstuk 1: De ordelijke denker en de nette avonturier
Over twee contrasterende verlangens die in ons allemaal zitten. Een verlangen naar orde en een verlangen naar chaos en vrijheid. Over leven op je pagina’s, over tegenstellingen die niet op te lossen vallen, maar die eeuwig aanwezig blijven. En een prachtige anekdote over de vermenging van fictie en realiteit in het leven van Maxim.

(12:24) Hoofdstuk 2: Gestolde ethiek We hebben de neiging om wetten steeds meer te verankeren en door de digitalisering steken we ze in code en maken we interpretatie onmogelijk. De kunst is schijnbaar een domein dat nog niet helemaal verstard is, de plek waar vrij denken en voelen nog mogelijk is. Toch gelden ook in die wereld een heleboel wetten die niet altijd wenselijk zijn.

(24:03) Hoofdstuk 3: Verzet wordt onmogelijk Verdere verdieping van de starheid die ons denken is binnengeslopen en het verlies van de moraal ten voordele van steeds beter gebetonneerde wetten.

(30:38) Hoofdstuk 4: Het lelijke brandblusapparaat Over de menselijke neiging om de wereld te vereenvoudigen en in modellen te gieten en die modellen vervolgens te verwarren met de werkelijkheid. Een mogelijke verklaring voor die neiging is ons verlangen naar veiligheid. Het wordt duidelijk dat een ver doorgedreven streven naar veiligheid iets fundamenteel menselijk vernietigt.

(41:34) Hoofdstuk 5: Nieuwe talen Over de rol van religie en wetenschap in de transformatie die we doormaken. Over hoe ontwikkelingen binnen de wetenschap ook tot culturele veranderingen en tot de creatie van nieuwe talen zouden kunnen leiden. Over de gevaren van ons leven te gaan inrichten met wiskunde. Het verdwijnen van de natuurlijke taal op juridisch en sociologisch vlak zou wel eens die hele domeinen overbodig kunnen maken.

(53:55) Hoofdstuk 6: Noblesse oblige Een analyse van de beschaafde mens, de mens die wel eens een boek leest, maar zich voelt vervreemden en zich machteloos voelt om iets te veranderen. Een moreel appèl aan deze mensen om zich vooral in hun werkcontext niet als halve mens te gedragen.