Robin Vanbesien: Onze kennis oefenen

Betaal je al voor Zwijgen is geen optie? Log dan in op zwijgenisgeenoptie.be om ook de volledige gesprekken aan jouw podcastapp toe te voegen.

 

Er was een jeugdcentrum in Mechelen, opgestart door jongeren van de eerste generatie. Ze hadden geen plek, dus hebben ze die zelf maar vanaf nul uitgevonden. Naar alle maatstaven waren ze activistisch. En zo gemakkelijk te vergeten. Behalve door Robin. 

Als regisseur wil Robin Vanbesien gediscrimineerde mensen weerklank geven. Zijn missie is niet om mensen een stem te geven, die hebben ze al. Hij probeert met zijn films zoveel mogelijk mensen te doen luisteren. Robin ziet iets en blaast het dan wind in de zeilen. Zo heeft hij een film gemaakt over dat jeugdcentrum in Mechelen. Net verscheen van hem ook de film Hold on to her, over Mawda Shawri, het tweejarige meisje dat op 17 mei 2018 op de E42 overleed door een politiekogel. 

Bij ons aan tafel vraagt hij zich af hoe je zulke mensen of verhalen in beeld brengt — je richt daar niet zomaar een camera of een methodiek op. Zijn uitgangspunt is altijd: ik weet niet hoe ik het moet doen. En dan gaat hij op zoek. Voor Hold on to her ging Robin terug naar de E42 en vond daar na uren rondhangen helemaal niets. Naast de feiten die hij voor zich laat spreken, voel je in zijn film ook die leegte. En die is symbolisch voor de manier waarop het lot van Mawda is ontkend en toegedekt. 

Lees meer op https://zwijgenisgeenoptie.be/robin-vanbesien

Hoofdstukken

(1:42) Hoofdstuk 1: Chief Cheerleader
Over een jeugdhuis in het Mechelen van de jaren '70 opgericht door jongeren van de eerste generatie. Over Wind in de zeilen geven en cheerleaden voor zij die anders niet gehoord zouden worden. Over weerklank.

(5:19) Hoofdstuk 2: Een plek van afwezigheid
Over kunstopleidingen die vooral aan deconstructie doen en de vraag hoe het dan wel moet. Over de autosnelweg als plek van afwezigheid, die symbool staat voor de onttrekking van enige vorm van verantwoordelijkheid door het beleid. Over Robins zoektocht naar aanwezigheid, schoonheid en poëzie op deze plek van tragedie.

(10:21) Hoofdstuk 3: Daar moeten we het over hebben
Over de blik van verontwaardiging, over schuld, systemische schuld, niet de persoonlijke schuld van die ene politieagent. Over het beleid dat dit voorval mogelijk heeft gemaakt.

(voor leden) Hoofdstuk 4: Dienend auteurschap
Over de rol die Robin zelf speelt als kunstenaar met privileges. Over je eigen privilege gebruiken om anderen te laten weerklinken.

(voor leden) Hoofdstuk 5: Respect voor wie geprobeerd heeft
Over de hoorzittingen die Robin organiseerde rond de zaak en over het actief luisteren naar elkaar. Over het collectieve rouwproces. Over het nut van activisme als herdenking, als inspiratie, als eerbetoon.